Sıfır atık konusunda hem devlet hem de sivil toplum örgütleri bir çaba içerisinde.

Ancak maalesef yeterince ilgi gören bir konu değil.

Çevre ve gelecek konusunda konuşurken mangalda kül bırakmıyoruz.

Ancak bu lafı duyarlılıkla yapan kaç kişi atık yağını lavabolara veya çöpe atmıyor?

Bir düşünün…

Gerçekten duyarlı mıyız, yoksa lafta mı?

Atıklar konusunda teşvik ederken de illaki olabilirliğine vatandaş inanmalı.

Yani, öyle bir şey yapılmalı ki sisteme ulaşılabilirliği kolay olmalı.

Örneğin vatandaş evinde bir şekilde biriktirdiği atık yağı ‘ben şimdi bunu ne yapacağım, nereye bırakacağım’ diye düşünmemeli.

Evsel atık yağ ile ilgili, benim olabilirliğine inandığım bir fikrim vardı…

Vardı derken bunu daha önce de kaleme almıştım.

Öneri olarak da değerlendirilebilir mi diye de umutlanmıştım.

Belki ilerleyen zamanda ki umarım çok geç olmadan, kıymet görür ve uygulanır.

Şöyle ki;

Özellikle yeni yapılan apartmanlara, sitelere merkezi atık yağ sistemi…

Her dairenin mutfağına konulacak atık yağ gideri, sisteme bağlandığında ulaşılabilirlik daha kolay olacak.

Belli bir haznede biriken bu evsel atık yağlar, yetkililer tarafından toplanılarak değerlendirilecek.

Böylelikle doğaya çok ciddi katkı sağlanmış olacak.

Elbette uzmanların daha iyi fikirleri olacaktır.

Doğa için bir şeyler yapmak istenirse de uzmanlardan teknik destek alacaklardır.

İnşallah daha geç olmadan…

Saygılarımla.