Dost sohbetlerinde konu yemek olunca ‘nerede o eski sebzeler, meyveler’ muhakkak denir.

Nerede o eski domatesler, nerede o eski salatalıklar, nerede o eski her şey…

Eskiler hatırlar, domatesi ikiye böldüğümüz zaman, o mis gibi kokusu, o nefis tadı harbiden nerede…

Manava dahi gittiğinde sebzeleri ve meyveleri seçerken o mis koku ortalığa yayılırdı.

Ama şimdi öylemi ya?

Sanki fabrikada özel imal edilmiş sebze ve meyveler tek tip dizilmiş.

Ne koku var ne renk ne lezzet.

Çilek mesela… Görüntü on numara ama tatsız tuzsuz bir şey yiyorsun ve tadı neye benziyor belli değil.

Mesela marul, ottan farksız lezzeti…

Ve nice örnekler sayabiliriz.

Ve nihayet…

Hükümet 2019 yılından itibaren ata tohumu için düğmeye basıyor.

2023 e kadar da ülke geneline tamamen yayılmış olarak planlıyor.

Kim yaparsa yapsın, geleceğimiz için şahane bir adım…

Umarız başarılı olur da mis kokulu muhteşem lezzette ve kendi renginde, kendi şeklinde sebze-meyve yeriz.

Sabırsızlıkla bekliyoruz ve takipçisi de olacağız.

Saygılarımla.