Her ebeveyn çocuklarının mutlu olmasını ister. Çocukların mutlu olmasını garanti edecek bir iksir olsa tüm bireyler bunu temin edebilmek için ne gerekiyorsa yaparlardı. Tabii ki hayattaki her şey gibi böyle bir iksir yok. Var olan tek iksir mutlu anne baba olursa mutlu çocuklar olur.
Ebeveynlik muhteşem ve içinde bir çok süreci bulunduran bir serüven aslında. Bu serüven her zaman çok kolay olmasa da süreci daha minimize etmek bizlerin elinde. O yüzden öncelikle kendi mutluluğumuzdan ve kendilik farkındalığınızdan başlayın ki çocuğunuzla ilişkinizi daha sağlıklı kurabilesiniz. Mutlu ebeveyn olmak için aslında çok zor bir yolunuz yok. Basit ama etkili çözümlerle bu süreci yönetebilirsiniz.
* Çocuklarınızın bolca oyun oynama zamanı olmasını sağlayın, tabii ki çocuklarınızın sorumlulukları olacak, ev ödevi, oda toparlama, oyuncaklarını toparlamak gibi… fakat onlar çocuk ve asıl işleri oyun oynamak. Dolayısıyla onlara oyun oynamaları için fırsatlar verin. Oyun sürelerine çok fazla müdahale etmeyin, bu kaygı yaratır.
* Çocuklarınızın başarılarını, yaptıkları işleri mutlaka övün. Çünkü onlar kendi durumlarına göre belirli emek harcarlar ve ailesi tarafından beklentiye girerler. Tabii ki bu övgüyü gerçekten emek harcadıkları şeyler için yapmalısınız.
* Çocuklarınızı mutlu edecek başka adım ise, onlara aile geleneklerinizi aşılamak. Yemeklerin beraber yenilmesi, kahvaltı birlikteliği, ortak yapılması gereken aktiviteler, anne/baba saatine saygı göstermek gibi durumlar. Çünkü çocuklar kararlılığı sever ve kendilerini değerli hissederler.
* Çocuklarımıza yaşlarıyla doğru orantılı olarak yapabilecekleri sorumlulukları vermek gereklidir. Eğer onların mutlu bireyler ve ileriye dönük yaşantılarında sorumluluk sahibi bireyler olmasını istiyorsak onlara 2 yaşından itibaren ufak sorumluluklar vermeliyiz. Çocuklar yapabilecek işlerini kendileri yapmalı. Örneğin; ev ödevleri, odadaki oyuncaklarını toplamak gibi…
Tabii ki onlardan mükemmel yapmaları gibi bir beklenti içinde olmamalıyız. Bu şekilde davranmak çocukta anksiyete ve başarısız olma korkusu yaratabilir. Yanlışta yapsa onlara fırsat vermekten çekinmemeliyiz. Kendi işlerini yapabilme becerisi çocuklarda öz güven duygusunun gelişmesine yol açar. Her daim ‘başarılı olmalıyım’ düşüncesi çocukta kaygı yaratmaktan başka bir şeye yaramayacaktır.
Özellikle en sık yapılan yanlışlardan biri ise kıyaslama ya da karşılaştırma yapmak. Aileler bu konuda kendilerince çocuklarını motive ettiklerini düşünüyorlar fakat kaçırdıkları en önemli şey, her çocuğun kendi potansiyeli farklıdır. Ve her çocuk kendine özgüdür. Doğru olan çocuğumuzun potansiyelini keşfedip doğru yönlendirmeler yapabilmektedir.
Çocuklarınızla mutlu anılar biriktirin. Ne kadar çok mutlu anılarınız olursa, o denli de mutlu birer birey yetiştirmiş olacaksınız. Çünkü dönüp biriktirdikleri anılara bakmak onları cesaretlendirecek ve aslında geleceğinde bir nevi (iyi anne-iyi baba) mimarı olacaklardır. O yüzden öncelikli olarak siz mutlu olursanız çocuklarınızda mutlu olacaktır. Bu nedenle kendinize iyi bakmalısınız.
Ve son olarak onların mutlu olmasını istiyorsak, onların yanında büyük tartışmalara girmemeliyiz. Onların her ne kadar duymayacağını düşünsek de aslında bir çok şeyi görürler ve duyarlar. Endişe- belirsizlik gibi durumlar çocuklarda kaygı yaratır.
O yüzden olabildiğince onları kaygılandıracak olayları en minimal de tutarak anlatmalıyız. Her şeyi duymak zorunda bırakmamalıyız. Çocuklarınız çocuk olarak kalsın, mutlu gözlerine gölge düşürmemeliyiz.